Skręcenie stawu skokowego

Kinesiotaping stawu skokowego

Skręcenie stawu skokowego

Skręcenie stawu skokowego to jeden z najczęstszych urazów w obrębie kończyny dolnej. Wielu z nas doświadczyło go nawet na własnej skórze. Kontuzja może powstać nie tylko w czasie uprawiania sportu, ale także przy zwykłych codziennych czynnościach. W dzisiejszym poście dowiecie się o mechanizmie powstawania urazu oraz postępowaniu po skręceniu stawu skokowego.

Anatomia stawu skokowego

Sama skomplikowana budowa stawu skokowego jest czynnikiem sprzyjającym częstym kontuzjom i przeciążeniom.

Staw skokowy składają się z:

  • Stawuskokowego górnego – połączenie kości podudzia z bloczkiem kości skokowej
  • Stawuskokowego dolnego – połączenie kości skokowej z kością piętową i łódkowatą
  • Więzozrostupiszczelowo-strzałkowego
  • Więzadła trójgraniastego (po przyśrodkowejstronie)
  • Więzadłastrzałkowo-skokowego przedniego (po bocznej stronie)
  • Więzadłastrzałkowo-piętowego
  • Więzadła strzałkowo-skokowegotylnego

Mechanizm urazu

Skręcenie stawu skokowego jest to spontaniczny uraz, którego istotą jest przekroczenie fizjologicznego zakresu ruchu w stawie, na skutek czego dochodzić może do uszkodzenia torebki stawowej, więzadeł, chrząstki stawowej, a niekiedy także do uszkodzenia fragmentów kostnych.

W ponad 90% przypadkach jest to uraz supinacyjny (inwersyjny), czyli w wyniku nadmiernego odwrócenia stopy. Bardzo często dochodzi do niego podczas biegu, skoku, szybkiego marszu w wyniku złego ustawienia stopy, w mechanizmie przywiedzeniowo-odwróceniowym (oparcie stopy o zewnętrzną krawędź). Dodatkowym czynnikiem jest nierówne podłoże.

Do urazu ewersyjnego dochodzi w wyniku nadmiernego nawrócenia stopy. Najczęściej podczas urazu bezpośredniego, uderzenia w przyśrodkową stronę stopy, w mechanizmie odwiedzeniowo-nawróceniowym.

W zależności od rodzaju uszkodzenia aparatu stawowego wyróżnia się 4 stopie skręcenia:

 Naciągnięcie torebki stawowej i więzadeł – lekki ból, może wystąpić niewielki obrzęk, lekka lub brak cech niestabilności, sztywność oraz trudność w poruszaniu.


II° Rozwłóknienie torebki stawowej – średni lub mocny ból, łatwo zauważalny obrzęk i wylew podskórny, charakterystyczna jest bolesność uciskowa, występują spore trudności z chodzeniem i wspięciem na palce, zalecane unieruchomienia na ok. 3 tygodnie.

III° Rozerwanie torebki stawowej i więzadeł – masywny obrzęk i krwiak, duża bolesność i ograniczenie ruchu, testy na niestabilność dodatnie, w badaniu obrazowym widoczne rozerwanie więzadeł, unieruchomienie na ok. 4-6 tygodni.

IV° Oderwanie więzadeł z fragmentem kostnym – złamanie awulsyjne, wymagające zabiegu operacyjnego.

Postępowanie po skręceniu stawu skokowego

W celu dokładnej diagnostyki zaleca się badania obrazowe takie jak RTG, USG czy rezonans magnetyczny.

Fizjoterapia USG Gdańsk – Centrum Fizjoterapii Funkcjonalnej

Na wizytę do fizjoterapeuty należy zgłosić się już we wczesnym etapie. Rehabilitacja zależy od typu oraz stopnia uszkodzenia kompleksu torebkowo-więzadłowego. Swoje działania kieruje na zmniejszenie bólu, obrzęku, poprawę ruchomości, siły i stabilności stawu oraz zabezpieczenie przed powtórnymi uszkodzeniami. W tym celu wykorzystuje się takie metody jak: drenaż limfatyczny,  terapia manualna, terapia tkanek miękkich, kinesio-taping, pinoterapię, suche igłowanie, zabiegi z wykorzystaniem IndibaActiv. Bardzo istotną rolę odgrywają odpowiednie ćwiczenia, mające na celu przywrócenie funkcji stawu oraz zapobieganie kolejnym urazom poprzez poprawę stabilizacji i propriocepcji. Stopień trudności ćwiczeń dobierany jest indywidualnie i ulega stopniowej progresji w zależności od etapu rehabilitacji.

Zapraszamy do kontaktu, zespół #CFF
Tel.: 731 007 889